Klein duimpje, of…?

Hoe meer ik in dit onderwerp duik, hoe meer initiatieven ik tegen kom in de Alblasserwaard. Bijna elke dag wel één. Variërend van  acties van bezorgde burgers tot groots opgezette samenwerkingen tussen gevestigde partijen. Dat maakt dat ik me vaak ‘klein duimpje’ voel.

Je hebt bijvoorbeeld de Groene Cirkels, en dan specifiek de werkgroep ‘Kaas en bodemdaling’. Hier zijn onder andere de Rabobank, Universiteit Wageningen en de Zuivelfabriek De Graafstroom bij betrokken.

Er is ook de Transitierotonde, gefinancierd door grote financiële partijen zoals de ASR.

Of de Agri & Food Campus, een plan voor een vaste locatie voor innovatie en onderwijs rond de toekomst van landbouw, geïnitieerd door Den Hâneker.

Er is Agrifirm, het internationale veevoeder bedrijf, dat een groot testproject runt met 24 boeren rond CO2-credits.

Ik heb me de vraag al eerder gesteld (step 13) en die is nog steeds relevant: wat is mijn toegevoegde waarde nog in deze hele transitie?

Inmiddels heb ik heel veel mensen gesproken. Ook de mensen die betrokken zijn bij bovenstaande initiatieven of deze leiden.

Stuk voor stuk waren dat goede en vriendelijke gesprekken. Soms uitnodigend, soms visionair, soms feitelijk, en soms realistisch (een eufemisme voor ‘gevangen in de knoop van vandaag’ 😉).

Hoewel dat klein-duimpjegevoel niet helemaal weggaat, merk ik meer en meer dat ik wel degelijk iets kan toevoegen.

Het ene initiatief is er nog lang niet, het andere heeft weinig steun van boeren. Het ene initiatief is niet onafhankelijk van marktspelers en het andere focust op korte termijn succes.

En dat zijn precies de redenen waarom deze initiatieven er iets naast behoeven.
Ik begin zo snel mogelijk,
ik zoek steun van vooruitstrevende boeren,
ik blijf onafhankelijk van marktagenda’s
en ik richt me op mogelijkheden voor midden en lange termijn.

Maar er is nog iets dat ik toevoeg in deze discussie: ik kan innoveren.

Ik wist dat al wel, maar het werd me nog duidelijker in een gesprek met Linda de Bie, innovatie-leider bij Agrifirm. Ze kent boeren door en door, is een zeer ervaren manager en nu verantwoordelijk voor een van de innovatiegebieden van Agrifirm rond CO2-credits voor boeren.

In een mooi gesprek in de Hemelrijksewaard (er blijken nog andere mooie waarden te zijn ;-), beide lopend op laarzen, hebben we het over haar plannen en werk, en zijdelings over mijn plan.

We sparren over het verschil tussen een opportunity en MVP (Minimal Viable Product), innovation funnels en assets, specialist versus generalist roles in an innovation team, innovation KPI’s, burning platforms, business model innovatie, scenario planning en backcasting.

Ik weet het. Allemaal Engels. Maar daarom niet minder relevante termen, ook voor de landbouw-transitie.

En dan weet ik waarom ik hier wat aan toe te voegen heb en ik geen klein duimpje ben 👍🏽.

Ik kan innoveren, inhoudelijk en procesmatig.
En dat is juist nodig in dit lastige complexe dossier…