Hulp van een echte expert

Dan ben je al decennia bezig met agro-ecologie. Als onderzoeker op de Universiteit van Wageningen. In een bastion van technologische innovaties.
Dan moet het toch bijzonder zijn om de enorme aandacht in de laatste jaren voor agro-ecologie te ervaren. Met welke term dan ook aangeduid: regeneratieve landbouw, natuur-inclusieve landbouw, extensieve landbouw, en nog veel andere termen. Het kan niet anders dan dat dat geldt voor Wijnand Sukkel. Hij is een gewild man en krijgt vele verzoeken om zijn kennis, inzichten en mening te delen. Ook van mij ;-).

Wijnand is namelijk ook sterk betrokken bij de Boerderij van de Toekomst. En hoewel het daar vooral gaat over akkerbouw op een andere soort grond dan veengrond, is er veel te leren van hun aanpak.

Ik zou graag van hem een eerste reactie willen hebben op mijn plan. En aangezien ik denk dat hij een druk man is, kies ik voor een ‘getrapte aanpak’. Tijdens een lezing van hem die ik bijwoon, vraag ik in 5 minuten of ie geïnteresseerd is in een uurtje bellen over m’n plan.Maar die aanpak is helemaal niet nodig. Hij neemt in ons telefoongesprek alle tijd en toont zich echt geïnteresseerd.

De belangrijkste uitkomsten van dit gesprek zijn de volgende:

1. Mijn idee over stapeling van functies (zonnepanelen in wateropslag, biodiversiteit onder zonnepanelen, CO-2opslag met biodiversiteitsverbouw, etc.) onderschrijft hij. Zeker in een land als Nederland. De officiële term hiervoor is ‘land sharing‘, zo leer ik. Hier zit ik dus goed.

2. In het verbouwen van grondstoffen op veengrond ziet ie een duidelijk probleem: er is veel arbeid voor nodig, aangezien de huidige machines steeds minder zullen geschikt zijn vanwege hun gewicht in relatie tot het hoge waterpeil. En die arbeid is er niet en ook nog eens heel duur. Dit vraagstuk ben ik al eerder tegengekomen in Meino Smit’s boek.
   Verder vraagt hij zich af of je voor verbouwen van grondstoffen niet nog steeds te veel in de grond moet roeren. Iets dat je eigenlijk niet in veen zou moeten doen. Akkerbouw in veen is dus niet aan te raden. Maar ook veeteelt gaat lastiger worden, vooral door de hogere waterstanden. De zoektocht naar andere niet-in-de-grond-roerende en arbeids-extensieve verdienmodellen begrijpt hij dus.
   Hier ga ik ook in de juiste richting.

3. Tenslotte geeft Wijnand aan dat het praten met elkaar over de experimenten en demonstraties minstens zo belangrijk is als de uitkomsten zelf. Hij pleit dus voor een platform voor dialoog. Dit is wat hij ook ervaart bij de Boerderij van de Toekomst.
   Het is iets waar ik zelf nog niet mee bezig ben geweest. Komt dus op m’n ontwikkelingslijst te staan ;-).

Maar de allerbelangrijkste vraag stel ik dan. Of ie me wil helpen bij vervolgstappen? Bij het daadwerkelijk schetsen van een concreet plan?
En dat wil hij.

Gaaf!