Het tweede gesprek met een boer. Heel anders.

Na afloop van de LEADER-bijeenkomst over subsidie ontmoet ik Matthijs. Aan de bar. We beginnen enigszins plichtsgetrouw een gesprek. Dat doe je namelijk op een netwerkborrel…

Het gesprek begint wel wat stroef. Het gaat over of Nederland een van de grootste voedselexporteurs is van de wereld. En of dat zo moet blijven.
Matthijs werpt tegen dat dit niet klopt, omdat: ‘de doorvoer in de havens ook meegerekend wordt’.

Ik voel meteen de moed in m’n schoenen zinken. Want ik weet het niet. Ik ken de feiten niet goed genoeg. Dus ook daar nog meer werk aan de winkel 😯.

Toch wordt het een goed gesprek. Matthijs vertelt over zijn uitdagingen als boer en zijn antwoorden daarop als ondernemer. Hij vertelt trots over ElkeMelk, waarbij melk van elke specifieke koe apart verpakt en verkocht wordt. Melk van Miepje27.
Hij vertelt over zijn andere inkomstenbronnen zoals een kinderopvang.
Hij vertelt over zijn experimenten om minder kunstmest te gebruiken.

En hij luistert.
Naar hoe ik vertel dat alle tegenwerpingen die hij geeft op mijn idee voor mij dienen als ontwerp-dimensies. Het zijn geen redenen om het niet te doen, maar juist aanknopingspunten om er mee aan de slag te gaan.
Langzaam verandert zijn blik op mij. En snapt hij waar mijn toegevoegde waarde zit. Niet als nieuwe boer maar als innovator die niet vast zit aan dogma’s.

Tekenend voor de mooie draai in het gesprek is zijn terloopse aanbod om bij hem 1 of 2 hectare grond te kopen om mijn idee te verwezenlijken.
Binnenkort ga ik bij hem op bezoek. Leren hoe hij het doet en sparren over de volgende stappen voor ElkeMelk…